هراس از مرگ

مدتی‌ست مشغول خواندن روان‌درمانی اگزیستانسیال یالوم هستم. کتاب قطوری که پایه‌ی تفکرات یالوم را مبسوط در آن می‌خوانیم.

در این پست قصد ندارم این کتاب را معرفی کنم. چرا که هنوز خواندنش را به پایان نرسانده‌ام. چرا که معتقدم کتابی است که باید با طمأنینه و تأمل خوانده شود، نه با سرعت و سراسیمگی. من سعی می‌کنم مثل کتاب درسی بخوانمش، با دقت، و مداد و هایلایت به دست! و از آنجا که تمرکز درست و حسابی ندارم، بسیار آهسته پیش می‌برم.

در این فکر بودم که برای “خیره به خورشید” فعلا معرفی و توضیحی ننویسم. چرا که حس می‌کردم نیاز دارم بار دیگر و با مو‌شکافی آن را بخوانم، زیر جملاتش خط بکشم، آن‌ها را با خودم تکرار کنم و کلماتش را بجوم و اصلا مدتی در آن زندگی کنم.

اما بعدتر، به این نتیجه رسیدم که اجالتا یادداشتی بنویسم تا هم به یاد خودم بماند، و هم شاید قلقلکی باشد برای یک نفر تا به سراغش برود!

دلم نیامد که نخوانید و دلم نیامد که شعفم را از درس‌هایی که به من داد پنهان کنم.